ประเพณี ลาขุกี้จือ

ประชาชนชาว (ปกาเกอะญอ) กะเหรี่ยง เป็นชนชาติเก่าแก่เผ่าพันธุ์หนึ่ง พี่น้องชาวกะเหรี่ยงมาจากประเทศมองโกเลียในปัจจุบัน แล้วอพยพเข้ามาอยู่ในประเทศจีน ใกล้กับแม่น้ำยางซีหรือแยงซีเกียง หรือชาวกะเหรี่ยงเรียกว่า กละวีโต้โกล ใกล้กับทะเลทรายโกบี เป็นเวลาหลายร้อยปี พี่น้องชาวกะเหรี่ยงที่อยู่ตรงนั้นพื้นที่จะเป็นทะเลทราย เมื่อมาอยู่รวมกันเป็นจำนวนมากเป็นหมู่บ้านใหญ่ มีอยู่ครั้งหนึ่ง พี่น้องชาวกะเหรี่ยงที่อยู่ในหมู่บ้านนั้น ถูกพายุใต้ฝุ่นทำให้บ้านเรือนพังพินาศ พี่น้องชาวกะเหรี่ยงทั้งเด็กและผู้ใหญ่ล้มตายกันเป็นจำนวนมาก พี่น้องชาวกะเหรี่ยงกลัวภัยกันมาก ผู้นำหมู่บ้านเรียกประชุมลูกล้านบอกว่า เราอยู่ตรงนี้ไม่ได้อีกแล้ว เราจะต้องย้ายที่อยู่ใหม่ เพราะว่าตรงนี้เป็นพื้นที่ ๆ ไมสมบูรณ์ เพราะอยู่มานาน จึงอพยพเข้าไปในป่าทิเบตและจีน (ทัพชัย รักสถานกำเนิด. ๒๕๕๓) เมื่อสร้างบ้านเรียนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผู้นำหมู่บ้านเรียกประชุมปรึกษาหารือกัน เรียกนัดหมายจะผูกข้อมือให้แก่เด็กและเยาวชนทั้งหลายของหมู่บ้าน การผูกข้อมือครั้งนี้ เรียกว่า ผูกข้อมือเรียกขวัญ ตอนที่ถูกพายุใต้ฝุ่นถล่มตายเป็นจำนวนมาก อยู่ในป่าระหว่างจีนและทิเบตหลายร้อยปี และเริ่มมีประชากรมากขึ้น ที่ทำกินและป่าก็เริ่มหมด พื้นที่ขาดความอุดมสมบูรณ์ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่รัฐบาลจีนทำการเกณฑ์ทหาร จึงทำให้ชาวกะเหรี่ยงทั้งหลายต้องหลบหนีการเกณฑ์ทหารจากรัฐบาลจีน เพราะว่าชาวกะเหรี่ยงเป็นชนชาติที่รักความสงบ ไม่ต้องการสู้รบกับใคร อ่านเพิ่มเติม